Pod koniec XIX wieku plaga mszyc ( phylloxera) dziesiątkowała winnice Francji. Odbiło się to w kolejnych latach na produkcji win, a co za tym idzie także na produkcji brandy. Potrzeba było wielu lat na nowe sadzonki, a także czasu, by zaczęły one rodzić winogrona. Na przełomie XIX i XX wieku miłośnicy brandy mieli dość ograniczony wybór, pomiędzy świeżym destylatem , a mocno wiekowymi brandy, z czasów poprzedzających katastrofę. Te starsze destylaty, określane jako „ Grand eau-de-vie jeszcze w czasach napoleońskich, dały początek marce Grand Empereur.